Το «Εθνος της Κυριακής» είχε παρουσιάσει κατ’
αποκλειστικότητα το πρωτοποριακό πρόγραμμα με τους θρησκευτικούς και
πολιτιστικούς θησαυρούς της Αθωνικής Πολιτείας
Έγινε σήμερα, Τρίτη 25 Φεβρουαρίου, η «αποκάλυψη» της «Αθωνικής Ψηφιακής Κιβωτού»
στη Θεσσαλονίκη. Πρόκειται για ένα πρωτοποριακό πρόγραμμα, που αποτελεί μια
συλλογική προσπάθεια 12 Ιερών Μονών, μίας Σκήτης και του αρχείου του
Πρωτάτου, εν συνόλω 14, υπό την επίβλεψη της Ιεράς Κοινότητας του Αγίου Όρους.
Το πρόγραμμα «Αθωνική Ψηφιακή Κιβωτός» είναι μια πρωτοποριακή προσπάθεια που
αποβλέπει στην αξιοποίηση των σύγχρονων τεχνολογιών πληροφορικής και
επικοινωνιών μέσω της ψηφιοποίησης, της τεκμηρίωσης και της προβολής του
αγιορείτικου πολιτιστικού αποθέματος.
Την επιστασία του έργου έχουν η Ιερά Κοινότητα και, φυσικά, οι μονές. Η
παρακολούθηση του έργου ανατέθηκε σε Ιεροκοινοτική επιτροπή που αποτελείται από
τους Γέροντες ιερομονάχους Τιμόθεο Βατοπεδινό, Επιφάνιο Παντοκρατορινό
και Ιερώνυμο Σιμωνοπετρίτη.
Το «Εθνος της Κυριακής» παρουσιάζει ένα μέρος του τεράστιου
κειμηλιακού πλούτου της Αθωνικής Πολιτείας, τον οποίο θα έχουν την ευκαιρία να
ανακαλύψουν ηλεκτρονικά από τη νέα χρονιά εκατομμύρια επισκέπτες και ερευνητές
μέσω του πρωτοποριακού προγράμματος «Ψηφιακή Σύγκλιση»
Πρόσβαση σε ένα πρωτοποριακό πρόγραμμα με τους θρησκευτικούς και
πολιτιστικούς θησαυρούς της Αθωνικής Πολιτείας θα έχουν τη δυνατότητα να
ανακαλύψουν και να θαυμάσουν εκατομμύρια επισκέπτες και ερευνητές. Το Αγιον Ορος μπήκε σε ψηφιακή κιβωτό και η
«αποκάλυψή» του θα γίνει αμέσως μετά τις γιορτές και για πρώτη φορά στη
Θεσσαλονίκη.
Advertisement
Δεκατρείς από τις είκοσι ιερές μονές του Αγίου Ορους, καθώς και η Ιερά Κοινότητα, ανταποκρίθηκαν
θετικά να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα «Ψηφιακή Σύγκλιση», με τη μέριμνα της
ελληνικής πολιτείας και με τη συνδρομή της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η ανάληψη του
έργου έγινε με δημοπρασία και δόθηκε στον ΟΤΕ, ο οποίος κατένειμε το υλικό σε
ειδικευμένες ελληνικές εταιρείες. Την επιστασία του έργου έχουν η Ιερά
Κοινότητα και, φυσικά, οι μονές. Πρόκειται για τις Μονές Βατοπεδίου,
Χιλανδαρίου, Διονυσίου, Παντοκράτορος, Ξηροποτάμου, Ζωγράφου, Δοχειαρίου,
Καρακάλλου, Σίμωνος Πέτρας, Αγίου Παύλου, Σταυρονικήτα, Ξενοφώντος και
Γρηγορίου, με την ελπίδα -μόλις δουν το αποτέλεσμα- να μπουν σύντομα στην
ψηφιακή κιβωτό και οι υπόλοιπες μονές του Αθω.
Το «Εθνος της Κυριακής» παρουσιάζει αποκλειστικά ένα μικρό μέρος αυτού του
τεράστιου κειμηλιακού πλούτου της αγιορείτικης πολιτιστικής κληρονομιάς.
Χρειάστηκαν τέσσερα χρόνια επίμονης προσπάθειας και εντατικής δουλειάς για να
δημιουργηθεί αυτό το ξεχωριστό αποτέλεσμα.
ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ
Το πρόγραμμα «Αθωνική Ψηφιακή Κιβωτός» είναι μια πρωτοποριακή προσπάθεια που
αποβλέπει στην αξιοποίηση των σύγχρονων τεχνολογιών πληροφορικής και
επικοινωνιών μέσω της ψηφιοποίησης, της τεκμηρίωσης και της προβολής του
αγιορείτικου πολιτιστικού αποθέματος. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις όσων
ασχολήθηκαν με το έργο, το οποίο ολοκληρώθηκε με απόλυτη επιτυχία, το ψηφιακό
περιεχόμενο του κόμβου που δημιουργήθηκε περιλαμβάνει 4 εκατομμύρια ψηφιακές
λήψεις (200.000 έγγραφα, 3.000 χειρόγραφα, 1.500 παλαίτυπα και 18.000 τεκμήρια,
φορητές εικόνες και αντικείμενα-κειμήλια).
Advertisement
Χρυσόβουλλο
του Ανδρονίκου Β’ Παλαιολόγου (14ος αι.), Ι.Μ. Βατοπεδίου
Νέα μεγάλη απώλεια για την ελληνική λογοτεχνία ο θάνατος της συγγραφέως Αλκης
Ζέη σε ηλικία 97 ετών.
Σταθερή αξία
Σταθερή αξία για τη σύγχρονη λογοτεχνία μας, η Αλκη Ζέη, μπορεί να έγραφε
κυρίως για παιδιά, όμως απευθυνόταν και στους ενήλικες.
Η Αλκη Ζέη είχε γεννηθεί στην Αθήνα τo 1923 και πέρασε τα πρώτα παιδικά της
χρόνια στη Σάμο, απ’ όπου καταγόταν η μητέρα της. Οταν άρχισε το σχολείο, η
οικογένειά της εγκαταστάθηκε στο Μαρούσι και στη συνέχεια στην Αθήνα.
Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στη Δραματική Σχολή
του Ωδείου Αθηνών και στο Κινηματογραφικό Ινστιτούτο της Μόσχας.
Η σχέση της με το γράψιμο ξεκίνησε από τα γυμνασιακά της χρόνια, με έργα για
το κουκλοθέατρο, διηγήματα και νουβέλες, που δημοσιεύονταν σε διάφορα
λογοτεχνικά περιοδικά.
Πάνω της είχε επενδύσει η χώρα την προσδοκία –και λαχτάρα-
για ένα ακόμα Νόμπελ Ποίησης. Η Κική Δημουλά, η γυναίκα που επί δεκαετίες
έγραφε ποίηση, όσο ζούσε παράλληλα ως εργαζόμενη τράπεζας, μητέρα, στη συνέχεια
συνταξιούχος και γιαγιά, καθόρισε το τοπίο της ποίησης στην Ελλάδα. Ο θάνατός
της χαρακτηρίζεται εθνική απώλεια.
Ανάμεσα σε δαχτυλίδια, ή ευθυτενείς κορδέλες καπνού την
θυμάμαι όσες φορές τη συνάντησα. Στα δάχτυλά της, δαχτυλίδια και ένα τσιγάρο
σφηνωμένο με το χέρι κάπως υψωμένο, σαν για να πηγαίνει ο καπνός ψηλά, θυμίαμα
προς τον ουρανό. Η Κική Δημουλά, που τόσο την ένοιαζε να μην απογοητεύει τους
ανθρώπους που αγαπούσε, που η τρυφερότητά της ξεχείλιζε για αυτούς, τους
χαλούσε μόνο αυτό το χατήρι: Δεν σταματούσε να καπνίζει. Και ήταν αυτό το
στοιχείο ίσως το μόνο που μαρτυρούσε στην εικόνα και στη ζωή της την ιδιότητα
του ποιητή που από μόνη της οφείλει να φέρει μέσα της ένα φορτίο. Το φορτίο
ενός βίου περίπλοκου, δύσκολου, μιας ζωής που αγαπά να κινείται στο περιθώριο.
