Δωρεά στην Δημοτική βιβλιοθηκη "Θ. Ζωγιοπούλου" απο την Εφορεία Αρχαιοτήτων Βέροιας
το βιβλίο του Γιώργου Λιόλιου η "Βέροια των Περαστικών"
αντιγράφοντας απο την σελίδα του Σύλλογου Φίλων Πολυκεντρικού Μουσείου Αιγών
"...Πώς όμως να ζωντανέψεις την εικόνα μιας πόλης που είχε την τύχη και την ατυχία συγχρόνως να ζει χωρίς διακοπή για δυόμισυ χιλιάδες χρόνια στο ίδιο σημείο, μεγαλώνοντας, μικραίνοντας και πάλι μεγαλώνοντας, τρεφόμενη από τις σάρκες της, σπόλιο η ίδια του εαυτού της;
Ο Γιώργος Λιόλιος, συγγραφέας και ακαταπόνητος ερευνητής ..... μας έδωσε την απάντηση:
«Κοιτάζοντάς την με τα μάτια των περαστικών»!
Αμετανόητα Βεροιώτης ο ίδιος, ο Γιώργος Λιόλιος καταδύθηκε στα κείμενα, αρχαίες πηγές, βυζαντινούς χρονογράφους, βίους Αγίων, εντυπώσεις ταξιδιωτών, επιστολές στρατιωτών, αφηγήματα και δημοσιογραφικές ανταποκρίσεις, ποιήματα και διηγήματα, αναζητώντας στις μνήμες των άλλων την εικόνα της δικής του πόλης. Αποτέλεσμα αυτής της επίμονης πολύχρονης προσπάθειας είναι το βιβλίο «Η Βέροια των περαστικών», ένα βιβλίο που αποθησαυρίζει υπάρχοντα κείμενα, χωρίς όμως καθόλου να είναι ένα ανθολόγιο.
Στα χέρια του Λιόλιου η επίσκεψη του Παύλου, η μυθιστορία του όνου Λεύκιου, τα θαύματα της Αγίας Ιερουσαλήμ, οι περιπέτειες του Καντακουζηνού, οι ύμνοι του Εβλιγιά, οι ιστορικο-αρχαιολογικές αναζητήσεις των περιηγητών, το δοξαστικό της απελευθέρωσης, αλλά και οι ιδιωτικές γρίνιες του Λ. Παρασκευόπουλου, η ανία και οι ερωτικές αταξίες των Γάλλων στρατιωτών του Μεγάλου Πολέμου, οι διασκεδάσεις του μεσοπολέμου και η άνοδος του φασισμού, η κατοχή, οι ενθυμίσεις του Ταχτσή και του Χριστιανόπουλου, η μεταγωγή των εβραίων, ο εμφύλιος, ο θυμός του Σεφέρη, η τρυφερότητα του Πεντζίκη, η αγωνία του Δημαρά, τα εκκοκιστήρια και τα σκυλάδικα, η κουλτούρα και η υποκουλτούρα του γρήγορου πλούτου, το ανήλιαγο υπόγειο της λησμονημένης μάνας, η αποδόμηση της μνήμης, ο «Σάσα των νερών» γίνονται χρώματα και ψηφίδες για να συνθέσει με αυτά το παλίμψηστο πρόσωπο της μεταλασσόμενης πόλης. Όπως στα παραδοσιακά κτήρια της πόλης τα παλιότερα θραύσματα ενσωματώνονται, ανασυντίθενται και, αποκτώντας καινούριο ρόλο και νόημα, αναδομούνται και αναγεννώνται, έτσι «στη Βέροια των περαστικών» τα λόγια των άλλων γίνονται σπόλια που συναρμοσμένα με μαεστρία δημιουργούν ένα νέο, απολύτως συνεκτικό και γοητευτικό αφήγημα......"
Στο εξώφυλλο του βιβλίου η λεπτομέρεια μιας μνημειακής εξώπορτας... ό,τι απέμεινε από το αρχοντικό Βικέλα... Βρισκόταν στην αποθήκη σε κακή κατάσταση... "Αναστήθηκε" χάρη στην καταπληκτική δουλειά του Ιάκωβου Σαρήογλου και περιμένει να πάρει την θέση της στην έκθεση που ετοιμάζουμε για την Βέροια!....
το βιβλίο του Γιώργου Λιόλιου η "Βέροια των Περαστικών"
αντιγράφοντας απο την σελίδα του Σύλλογου Φίλων Πολυκεντρικού Μουσείου Αιγών
Η ΒΕΡΟΙΑ ΤΩΝ ΠΕΡΑΣΤΙΚΩΝ
"...Πώς όμως να ζωντανέψεις την εικόνα μιας πόλης που είχε την τύχη και την ατυχία συγχρόνως να ζει χωρίς διακοπή για δυόμισυ χιλιάδες χρόνια στο ίδιο σημείο, μεγαλώνοντας, μικραίνοντας και πάλι μεγαλώνοντας, τρεφόμενη από τις σάρκες της, σπόλιο η ίδια του εαυτού της;
Ο Γιώργος Λιόλιος, συγγραφέας και ακαταπόνητος ερευνητής ..... μας έδωσε την απάντηση:
«Κοιτάζοντάς την με τα μάτια των περαστικών»!
Αμετανόητα Βεροιώτης ο ίδιος, ο Γιώργος Λιόλιος καταδύθηκε στα κείμενα, αρχαίες πηγές, βυζαντινούς χρονογράφους, βίους Αγίων, εντυπώσεις ταξιδιωτών, επιστολές στρατιωτών, αφηγήματα και δημοσιογραφικές ανταποκρίσεις, ποιήματα και διηγήματα, αναζητώντας στις μνήμες των άλλων την εικόνα της δικής του πόλης. Αποτέλεσμα αυτής της επίμονης πολύχρονης προσπάθειας είναι το βιβλίο «Η Βέροια των περαστικών», ένα βιβλίο που αποθησαυρίζει υπάρχοντα κείμενα, χωρίς όμως καθόλου να είναι ένα ανθολόγιο.
Στα χέρια του Λιόλιου η επίσκεψη του Παύλου, η μυθιστορία του όνου Λεύκιου, τα θαύματα της Αγίας Ιερουσαλήμ, οι περιπέτειες του Καντακουζηνού, οι ύμνοι του Εβλιγιά, οι ιστορικο-αρχαιολογικές αναζητήσεις των περιηγητών, το δοξαστικό της απελευθέρωσης, αλλά και οι ιδιωτικές γρίνιες του Λ. Παρασκευόπουλου, η ανία και οι ερωτικές αταξίες των Γάλλων στρατιωτών του Μεγάλου Πολέμου, οι διασκεδάσεις του μεσοπολέμου και η άνοδος του φασισμού, η κατοχή, οι ενθυμίσεις του Ταχτσή και του Χριστιανόπουλου, η μεταγωγή των εβραίων, ο εμφύλιος, ο θυμός του Σεφέρη, η τρυφερότητα του Πεντζίκη, η αγωνία του Δημαρά, τα εκκοκιστήρια και τα σκυλάδικα, η κουλτούρα και η υποκουλτούρα του γρήγορου πλούτου, το ανήλιαγο υπόγειο της λησμονημένης μάνας, η αποδόμηση της μνήμης, ο «Σάσα των νερών» γίνονται χρώματα και ψηφίδες για να συνθέσει με αυτά το παλίμψηστο πρόσωπο της μεταλασσόμενης πόλης. Όπως στα παραδοσιακά κτήρια της πόλης τα παλιότερα θραύσματα ενσωματώνονται, ανασυντίθενται και, αποκτώντας καινούριο ρόλο και νόημα, αναδομούνται και αναγεννώνται, έτσι «στη Βέροια των περαστικών» τα λόγια των άλλων γίνονται σπόλια που συναρμοσμένα με μαεστρία δημιουργούν ένα νέο, απολύτως συνεκτικό και γοητευτικό αφήγημα......"
Στο εξώφυλλο του βιβλίου η λεπτομέρεια μιας μνημειακής εξώπορτας... ό,τι απέμεινε από το αρχοντικό Βικέλα... Βρισκόταν στην αποθήκη σε κακή κατάσταση... "Αναστήθηκε" χάρη στην καταπληκτική δουλειά του Ιάκωβου Σαρήογλου και περιμένει να πάρει την θέση της στην έκθεση που ετοιμάζουμε για την Βέροια!....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.